Hallo en welkom op mijn reisblog!

Zoals velen van jullie wel weten ben ik niet echt het type persoon die normaal gesproken blogs zou schrijven. Omdat ik het toch wel een hele leuke manier vind om iedereen thuis op de hoogte te houden heb ik besloten er toch eens in de zoveel tijd een te schrijven (niet teveel verwachten). Inmiddels verblijf ik alweer bijna zes weken in Lilongwe en daarom vond ik het de hoogste tijd om daarmee te beginnen.

Laten we beginnen bij het begin, de reis hier naartoe. Nadat ik afscheid heb genomen van mijn lieve familie en vrienden ben ik om 20:50 vertrokken richting Naïrobi (Kenia). De vlucht leek een eeuwigheid te duren en helaas heb ik in totaal niet meer dan een uurtje geslapen. Na een lange vlucht kwam ik uiteindelijk aan in Kenia. Hier moest ik vijf uur wachten op mijn volgende vlucht. Mijn vlucht verscheen niet op de borden en daarom heb ik mijn tijd goed benut door uit te zoeken bij welke gate ik moest zijn. Het wachten viel me erg mee en voor ik het wist was het alweer tijd om te boarden.

Na een vlucht van ruim 3.5 uur met een tussenstop in Mozambique kwam ik uiteindelijk aan in Lilongwe. De coördinatoren van Doingoood stonden me al op te wachten en na een klein uurtje rijden was ik eindelijk op mijn bestemming. Ik was de vierde vrijwilliger in het huis en de sfeer was gelijk top.

Lieneke was de eerste vrijwilliger die aangekomen was en zij zat dan ook bij mij op het project. Guido had ik in Nederland al ontmoet tijdens een van de voorbereidingstrainingen en zijn project lag op loopafstand van het onze af. Daarnaast was er nog een meisje uit Noorwegen, Hanne.

De rest van de week verliep goed. Ik moest wel echt even wennen aan de cultuur. Mensen spreken je random aan, reizen met het OV is anders, de eetgewoonten zijn niet hetzelfde en ga zo maar door. Eén ding waar ik dan wel weer blij mee was, het weer! Wat is het hier lekker warm als je uit ons koude kikkerlandje komt!

De derde dag ging ik met Lieneke mee naar het project. Ik vond dit vanaf het begin al onwijs gaaf en ik voelde me erg welkom. De werkzaamheden die ik o.a. verricht zijn: helpen met lesgeven, spelen, dansen en zingen met de kinderen, helpen met koken & afwassen en aan het eind van de dag de kinderen wassen en omkleden. Daarnaast hebben Lieneke en ik in de loop van de weken een paar muurschilderingen gemaakt voor in de nieuwe lunchruimte. De eerste week is dan ook echt voorbij gevlogen!

Inmiddels zijn we alweer een aantal weken verder en ben ik hier helemaal gewend. Ik vind de cultuur supertof en zit hier echt op mijn plek. Kevin, een vrijwilliger uit Kenia die ook bij ons op het project werkt nodigde ons uit om met al onze huisgenoten bij hem te komen lunchen, dit was dan ook erg gezellig!

Ook ben ik inmiddels een paar keer naar de kerk geweest op mijn project. Wat is dit een ervaring! Het is zo bijzonder om dit mee te maken! De kerkdiensten duren hier erg lang (soms wel 3,5 uur) en daarom skippen wij meestal het eerste uur. Wat mij toch voornamelijk aanspreekt is de zang. Het is heel anders dan ik gewend ben maar het klinkt supermooi! Ik ben dan ook zeker van plan om vaker te gaan.

Wat ik verder zoal heb gedaan in deze tijd? Samen met een aantal huisgenoten heb ik een berg beklommen, en toen we na heel wat uurtjes eindelijk op de top dachten te zijn, bleken we naar de verkeerde top te zijn geklommen. Uiteindelijk hebben we maar genoegen genomen met de top waar we heen geklommen waren omdat dit al vermoeiend genoeg was.

Verder heb ik ook samen met twee huisgenoten vlechtjes in ons haar laten zetten bij een haarsalon, en dat zou ik dus echt niemand aanraden! 1: het staat niet bij blanken, echt gewoon niet! 2: wij hebben 11 uur lang in de haarsalon gezeten terwijl we dachten dat het 3 uur zou duren. Vervolgens haatten we het zo erg dat het bij geen van ons er langer in heeft gezeten dan 2 dagen.

Op het project gaat het nog steeds heel goed. Het aantal kinderen op het project is op dit moment rond de 60. Het communiceren met de kinderen was in het begin erg lastig in verband met de taalbarrière maar ook dit gaat inmiddels steeds beter! Ik begin kleine zinnetjes chichewa te leren en in combinatie met mijn handen en voeten kan ik op deze manier toch al aardig met de kinderen communiceren.

Inmiddels is ons huis goed gevuld en zitten we hier met 9 vrijwilligers. Lieneke en Guido hebben het doingoood huis inmiddels verlaten. Na mij was Ruben de eerste nieuwe vrijwilliger. Vervolgens kwamen Meike, Mirjam, Jolinda, Nathan, Jeanette en Daniek daar nog bij. Het is een gezellige groep en ik heb het dan ook erg naar mijn zin. Jeanette en Daniek zitten ook op het project Adziwa en het is dan ook erg gezellig om er met zijn drieën te zijn.

Mijn plannen voor de komende weken:Aankomend weekend ga ik naar het sand festival bij het lake van Malawi. Ik ben erg benieuwd wat ik ervan vind en ga dit dan ook zeker nog met jullie delen!

Verder hoop ik over ruim twee weken 19 jaar te worden en ik vind het superstoer dat mijn moeder naar mij toe komt om dit samen te vieren! Ook met haar ga ik naar een festival (het Tumaini festival), dit keer in Lilongwe zelf. Ook hierover horen jullie nog meer!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Joëlle

P.s. Mocht je nieuwsgierig zijn, ik heb een aantal foto’s toegevoegd van mijn reis tot nu toe aan het mapje ‘Lilongwe’